[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Sincera est, longas continuare moras,
52
Quam sine te in caelo fieri conviva deorum,
Permittatur ab iis optio si qua mihi.
O ego nunc aliquas vires et corpus haberem,
Quod patiens pluviae sit patiensque Noti!
Non hoc solus iter faceres, comes ipse venirem
Et fierem currus sarcina prima tui.
Arva salutarem tua laetus et arva viderem,
Quae te, delicias progenuere meas.
Tu quoque, si velles, posses mea rura videre;
Non procul a vestra nam mea distat humus.
Dulcis humus, quae iam septem non vidit ab annis
Ianicii, multum quo tumet, ora sui,
Cum tamen hoc unum imprimis suspiret et optet,
Hoc unum superos nocte dieque roget.
Tempus erit, veniam, parvi gaudete penates,
Quo vestra intrabo limina, tempus erit.
Et matrem servate mihi fratremque; doloris,
Quod pater interiit, sit mihi, quaeso, satis!
Interiit nec me reducem conspexit ab orbe
Ausonio, in votis quod sibi semper erat.
Sed quam difficiles, Parcae, illi in vota fuistis,
In mea tam faciles nunc, precor, este mihi!
Accelerate diem, qua solvam iusta sepulcro
Illius et tali carmine busta notem:
 Hic tegor agricola obscurus, sed laude poetae,
Quem genui, per tot compita clarus eo .
Sed reflecto viam, de qua deduxerat ingens
Et patriae et cari me genitoris amor.
Invideo tibi, Vargavi generose, quod agros
53
Aspicies patrios aspiciesque larem.
Invideo, simul opto tamen, praecedat euntem
Omine felici candida semper avis;
Iucundi spirent Zephyri, quacumque fereris,
Deiciat nullas nubilus Auster aquas.
Sed precor imprimis, aptet tibi Daedalus alas,
In quibus effugit Gnosia tecta, suas,
Ut citius venias, quo tendis, et inde recurras
Hanc quoque, praestituis quam mihi, et ante diem.
54
VITAE POLONORUM PRINCIPUM
CLEMENTIS IANICII POETAE LAUREATI
55
VITAE REGUM POLONORUM
Genere, virtute et eruditione praestantissimo viro D. Iacobo Zalevio, Equiti Polono etc. D. in
primis honorando G. Silvius salutem ac perpetuam optat felicitatem.
Cum proximo hoc biennio arctissima milii amicitia ac prope cotidiana familiaritas cum orna-
tisimo viro Marco Ambrosio Nissensi intercessisset, vir clarissimus ac nos de multis ac variis
(prout est ingenio raro atque sagaci) edocuisaet, inter cetera etiam mentionem tecit de inatitu-
enda Ruthenica calcographia, niulta insuper de Sarmatiae proceriim singulari hnmanitate et
erga praeclara studia obaervantia atque amore commemorans. Quae licet permagna sint sum-
mamque mereantur laudeui, nihil tamen esse videntur ad eas virtutea, quibus optimum Prin-
cipem, divum Sigismundum Augustum ornatum aiebat, incredibile asserens, quanta bit huio
regi in parandis omnis generis artificibua cura, quanta liberalitas ac diligentia in retinendia et
ornandis viris claris et eruditis, quanta in rebus gerendis dexteritas, quanta denique in admi-
nistrando regno prudentia atque felicitas. Dumque haec refert, legenda dedit pererudita do-
ctihsmii viri Clementis Ianicii, Poloni, Epigrammata, quibus antiquissimas historias ac res
gestaa Regum Poloniae eleganti ordine perquam compendiose est complexue. Quae cum su-
pra modum placerent, non potui facere, quin (ne apud nos tantorum principum res praeclare
gestae ignorentur) illa sub amplissimi nominis tui auspicio in lucem darem, quae eo iustus ad
te reditura putavi, quod haec Ambrosio iatinc discedenti ipse donaveris. Superest, ut eo vul-
tu, animo ac candore hos versus amplectare, quo bona ac bonesta Bludia prosequi ac favere
conauevit admirabilis illa tua humanitas. Optarem etiam optimi Principis, divi Sigismundi
Augusti Patris res praeclare gestas fodem calamo ac vena descriptas esse; verum existimo
tantas ac tam amplas fuisse, ut eah tam anguste, duodecim videlicet versiculis posse constrin-
gere ipse lauicius dubitarit. Porro ipsi Ambrosio, amico nostro eo libentius studium atque
operam nostram omnem in paranda Ruthenica calcographia polliciti sumus, quod sub caelo
56
nihil praeclarius, uihil pulchrius, nihil Asiae magis utile praostari a quoquam mortalium po-
sse iudicem, cum ob alia multa, tum vero maxime, quod sacrosancta nostra religio in illas
orbis partes hac sola via cum summa legentium salute deportari et in omnium manus venire
ac versari posset. Verum iu rebus magnia et arduis nervis, hoc est pecunia, opus est. Feceris
itaque operae pretium, mi Domine, tuaque existimatione in primis dignum, si huic tam praec- [ Pobierz całość w formacie PDF ]